Nie da się ukryć, że od dawna w kalendarzu i za oknem, króluje listopad. Wraz z nim spadły już ostatnie liście z drzew i słupek rtęci poszybował ostro w dół. Aura nie zachęca takiego lenia jak ja, do wystawienia zaledwie nosa na zewnątrz, a co dopiero, do śmignięcia gdzieś na dwóch kółkach. Nadszedł więc czas na małe podsumowanie tegorocznego rowerowania.
Endomondo twierdzi, że przejechałem 1014 km. Dla jednych to może być dużo, dla innych mało, dla mnie w sam raz, zważywszy na to, że w zeszłym roku zrobiłem tylko jedną wycieczkę do pobliskiego serwisu. (Jedynie mój wewnętrzny nerd może cichutko ubolewać nad tym, że to 1014, a nie piękne i okrąglutkie 1024.) Jeździłem sobie rekreacyjnie, głównie weekendami i zdziwiłem się, w okolicach września, że uzbierało się z tego aż 800 km. Oczywistym stało się wtedy postanowienie dołożenia jeszcze dwóch setek w celu zaokrąglenia wyniku. Trzeba było się jednak streszczać, żeby to nadal przypominało jazdę na rowerze, a nie taplanie się w błocie lub inną formę walki z kaprysami pogody. Październik nie ułatwiał zadania, ale udało się wykonać plan w (ponad) 101% i (względnie) suchymi oraz (nie aż tak) zmarzniętymi kopytkami wykręcić ten upragniony, tysięczny kilometr.
Na koniec warto też dodać, że ten sezon, w porównaniu do poprzednich, nie obfitował różnorakie awarie i wypadki. Żadnego oglądania rowu z bliska, szorowania brzuchem po betonie, łamania osi i innych atrakcji tego typu. Jedynie zaczep linki od przedniej przerzutki, zadecydował pewnego razu, że przestanie ją trzymać, żeby nie było nudno. Usterkę tego typu można jednak pominąć jako błąd pomiarowy, bo poradziłem sobie z nią w niecałe 5 minut i kontynuowałem wycieczkę.
Mam nadzieję, że takie podsumowanie sezonu zmotywuje mnie do uzbierania jeszcze większego kilometrażu w przyszłym roku.
Piękny wynik. Duży zazdr 🙂